Op zondag trokken we er voor de eerste keer samen op uit , enkel Theo moest verstek geven, door een stom ski-ongeval is hij tijdelijk buiten strijd maar Theo kennende zal hij wel paraat aan de start staan.
Het werd een tochtje langs de polders van het Waasland en er werd zelfs de grens overgegaan om te toeren in het prachtige Zeeuws-Vlaanderen.
Het was een test voor mijn gehavende knie, en na enkele weken kine, zadel goed afstellen, hoger, lager, vooruit, achteruit was de test wel degelijk geslaagd, na 62 km en een lekkere koffie kon ik opgelucht naar huis.
maandag 27 februari 2012
zondag 26 februari 2012
Dag van de pelgrim
Het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela organiseerde op 25 februari hun jaarlijkse pelgrimsdag onder de titel "Op weg om te ontdekken wie je bent"
Rond 9 u. vertrokken Geert en ikzelf naar Mechelen waar alles zou plaats vinden.
Eerst werden we verwacht in de prachtige salons Van Dijck waar we ons moesten aanmelden, daar kregen we een sticker met onze naam opgekleefd en daarna konden we koffie of thee krijgen met cake.
Na een klein uurtje werden we verwacht in de Sint-Romboutskathedraal voor de eigenlijke pelgrimsviering, daar werden we verwelkomt namens het Genootschap en de werkgroep spiritualiteit.
Na verschillende videoboodschappen en het voorlezen van prachtige teksten, het bekijken van dia's van pelgrims onderweg was het tijd voor de zegening, in rijen van twee schoven we met 190 pelgrims aan.
Bij priester Jan aangekomen verwelkomde hij mij bij de voornaam, plaatste zijn beide handen op het voorhoofd en sprak de woorden die ons moeder zo vaak zei wanneer we van huis gingen met een kruisken op ons voorhoofd "God zegene en beware je op deze tocht".
Dit was een heel emotioneel moment, in één flits ging de ganse week aan mij voorbij met alles wat er gebeurt was, de ziekte van mijn schoonzuster die op dat zegeningsmoment aan haar eerste chemokuur begonnen was.
Na de zegening werd ons de schelp omgehangen als symbool van Compostela, ontvingen we een bezinningsboekje en voor de thuisblijvers was er het takkenbosje als teken van verbondenheid.
Na de viering werden er in de kerk nog enkele foto's getrokken en stapten we terug naar de salons waar een stevige en tot in de puntjes verzorgde broodmaaltijd op ons wachtte .
Er werden verhalen allerhande vertelt aan tafel van pelgrims die de tocht al gedaan hadden, vragen gesteld door hen die nog moeten starten, veel goede raad voor onderweg en na enkele voordrachten was het tijd om op weg te gaan, letterlijk en figuurlijk, voor mij is de tocht daar echt begonnen, het was een zonovergoten prachtige dag waar iedereen elkaar een vruchtbare tocht toewenste.
BUEN CAMINO !!!!
Rond 9 u. vertrokken Geert en ikzelf naar Mechelen waar alles zou plaats vinden.
Eerst werden we verwacht in de prachtige salons Van Dijck waar we ons moesten aanmelden, daar kregen we een sticker met onze naam opgekleefd en daarna konden we koffie of thee krijgen met cake.
Na een klein uurtje werden we verwacht in de Sint-Romboutskathedraal voor de eigenlijke pelgrimsviering, daar werden we verwelkomt namens het Genootschap en de werkgroep spiritualiteit.
Na verschillende videoboodschappen en het voorlezen van prachtige teksten, het bekijken van dia's van pelgrims onderweg was het tijd voor de zegening, in rijen van twee schoven we met 190 pelgrims aan.
Bij priester Jan aangekomen verwelkomde hij mij bij de voornaam, plaatste zijn beide handen op het voorhoofd en sprak de woorden die ons moeder zo vaak zei wanneer we van huis gingen met een kruisken op ons voorhoofd "God zegene en beware je op deze tocht".
Dit was een heel emotioneel moment, in één flits ging de ganse week aan mij voorbij met alles wat er gebeurt was, de ziekte van mijn schoonzuster die op dat zegeningsmoment aan haar eerste chemokuur begonnen was.
Na de zegening werd ons de schelp omgehangen als symbool van Compostela, ontvingen we een bezinningsboekje en voor de thuisblijvers was er het takkenbosje als teken van verbondenheid.
Na de viering werden er in de kerk nog enkele foto's getrokken en stapten we terug naar de salons waar een stevige en tot in de puntjes verzorgde broodmaaltijd op ons wachtte .
Er werden verhalen allerhande vertelt aan tafel van pelgrims die de tocht al gedaan hadden, vragen gesteld door hen die nog moeten starten, veel goede raad voor onderweg en na enkele voordrachten was het tijd om op weg te gaan, letterlijk en figuurlijk, voor mij is de tocht daar echt begonnen, het was een zonovergoten prachtige dag waar iedereen elkaar een vruchtbare tocht toewenste.
BUEN CAMINO !!!!
dinsdag 21 februari 2012
Onze ouderdomsdeken
 |
geboren te Dendermonde op 6 november 1947 en tevens oudste van het gezelschap.
Gehuwd met Frieda De Gendt, vader van 2 dochters Ann en Els en 1 zoon Maarten & Lindsey.
Opa van 5 schattige kleinkinderen, Liesbeth, Niek, Caroline, Celeste en Senne.
Na 2 jaar gewerkt te hebben in Bornem en vervolgens 38 jaar lang in Mortsel bij Agfa-Gevaert, was de tijd aangebroken om te genieten van het brugpensioen, maar er diende zich een andere uitdaging aan, het plaatsen van zonnepanelen.
In mijn vrije tijd ben ik nog steeds scheidsrechter en voorzitter van zowel KWB als ACW.
Fietsen doe ik al van in mijn jeugdjaren, met de fiets naar school, daarna naar het werk en zelfs naar de voetbalwedstrijden van de reserven.
Deze trip naar Compostela is zowat de vervulling van een jeugddroom die een soort drang naar avontuur en rust gaat concretiseren, om nadien ten volle te genieten van alle mooie herinneringen.
maandag 13 februari 2012
vrijdag 3 februari 2012
klein trainingsritje
Met de dreigende winterse-neerslag-voorspelling in het achterhoofd haal ik mijn fiets van stal om de koude te trotseren en zo mijn gehavende knie eens te testen en ook natuurlijk om de conditie wat op peil te houden.
Goed aangekleed en gemutst fietsen we de prachtige winterse polders af via Kallo, Vrasene, Sint-Gillis en na ook nog even Nieuwkerken aangedaan te hebben kom ik weer Haasdonk binnen, na 25 km speelde de knie weer wat op maar al bij al heb ik toch wat winst, meer dan 40 km durf ik echt nog niet te gaan, maar........iedere dag wat meer.
Goed aangekleed en gemutst fietsen we de prachtige winterse polders af via Kallo, Vrasene, Sint-Gillis en na ook nog even Nieuwkerken aangedaan te hebben kom ik weer Haasdonk binnen, na 25 km speelde de knie weer wat op maar al bij al heb ik toch wat winst, meer dan 40 km durf ik echt nog niet te gaan, maar........iedere dag wat meer.
Abonneren op:
Posts (Atom)