 |
| de vier musketiers |
Vandaag, prachtig bijna zomers weer reden we uit voor een tochtje van ongeveer 70 km weerom met onze kolenbagage en ook Luc met zijn splinternieuwe tassen volgestouwd met potgrond, ja mensen de lente en de winter gebundeld in 8 tassen, en......wie was er ook van de partij, jawel onze ouderdomsdeken Theo bijna verlost van zijn blessure en slappe spieren en voor de eerste keer paraat.
Vanuit ons dorp waar de uitlopende bloesems aan de bomen aan de aankomende lente deden denken trokken we dit keer naar Buggenhoutbos, met de Temsebrug onder onze wielen trokken we de schelde over, het glinsterende water onder ons door om via de scheldedijken Malderen te bereiken waar we onze koffie, ijsthee, water en andere palmkens ons lieten smaken.
 |
| Opdorp in bloei |
Na de deugddoende verfrissing reden we met de wind op kop en een verbazende Theo terug richting huiswaarts.
In Opdorp aangekomen wachtte ons een fantastische bloemenpracht met een dorpsplein vol paasbloemen en paashazen.
Onderweg had Tom, weliswaar zonder bagage ons kunnen overtuigen van zijn klimkwaliteiten.
Tom was met zijn vrouwtje Ilse eigenaar geworden van een huis, van ons allemaal een dikke proficiat, en de goednieuwsshow hield niet op vandaag want ook ik had deze morgen het verheugende nieuws van mijn schoonzuster gekregen dat ze na haar eerste chemokuur voor 14 dagen op verlof naar huis mocht komen, na dit nieuws voelde ik zelfs mijn pedalen niet meer.
Het was een prachtige dag, afgesloten met een of meerder frisse Duvels en Hoegaarden.
Vandaag, eerste dag van de voorbereiding met bagage, zowel vooraan als achteraan, ik had er niet beter op gevonden om op deze frisse en kille morgen mijn tassen te vullen met kolen, zo zou ik onderweg nooit in de problemen komen met mijn brandstof.
Geert had ons gevraagd om 10 kg bagage mee te zeulen, natuurlijk dacht ik weer eens de slimste te zijn, ik vulde mijn achtertassen met 13 kg en in de voortassen werd ook nog eens 7 kg getast, in totaal dus 20 kg, het dubbele van wat echt nodig was, ik kon nog altijd onderweg zoals het sprookje van Hansje en Grietje wat ballast overboord gooien om zo gemakkelijker de weg terug te vinden.
Luc kwam aangereden zonder bagage, het is hem vergeven omdat hij zich niet goed voelde, het is goed voor een keer.
Vandaag hadden we ook een gastrenner uit Gent, nee mensen niet Iljo Keisse maar Tom, de schoonzoon van Geert, Tom zou graag na drie jaar inactiviteit terug de conditie wat op peil willen brengen en dat kan dus niet beter dan met drie oude rakkers op te trekken.
Vertrokken met de wind op kop en aan een leuk tempo belanden we na 40 km. in café "Karibou", dit is de naam van een rendier uit het hoge noorden en geen vogel he mannen, bedankt Luc, maar..... in het café zelf was het heel wat tropischer met Afrikaanse kunst aan de muren en ook achter den toog.
Na de innerlijk mens gelaafd te hebben en een bezoekje aan de wc vertrokken we met de wind in de rug via de E-34 (sorry, naast de E-34) richting Haasdonk, na een allerlaatste koffiestop op het Ster bij de Chris arriveerden we na ongeveer 80 km terug in ons prachtige dorp.
Geert had onderweg geen tijd om zijn boekencollectie door te nemen,
Luc voelde zich beter en beter naargelang het einde naderde en Tom was in de laatste kilometers niet meer te houden met zijn Ilse in gedachten.
Het was een prima tocht en de regen hebben we niet gezien.
Nog 7 weken !!
Omdat Theo nog altijd geniet van zijn gedwongen rust na zijn ski-ongeval zijn we met ons drieën een rondje Waasland gaan fietsen, in Tielrode zocht Geert de zwaardere hellingen op en daar was het voor mij toch wel serieus op de tanden bijten, in het begin met de wind op kop maar eens Kemzeke onder de wielen, blies de wind ons met een heel gezapig tempo richting Haasdonk, na vier uur en tien minuten en 88 km op de teller was ik blij de voetbalkantine van Haasdonk te zien, Luc, de Hoegaarden, Leffe's en Karmelieten smaakten zalig he, jongens bedankt voor jullie geduld op de bulten, voor de rest ben ik zeer blij dat ik het al bij al er goed vanaf heb gebracht, het is dan ook geen wedstrijd die we gaan rijden.
Op naar de volgende gezamenlijke rit.
Hoi iedereen,
Ik ben Luc Van Steelandt, geboren en getogen in Haasdonk op 24 november 1954.
Ben gehuwd met Noella Van Houts en hebben één zoon, Glenn, ons dochtertje Joni is drie maand na de geboorte overleden.
Samen met Ann Cool en Dominique De Roeck baat ik café "Den Brigand" uit in het centrum van Haasdonk. Mijn echtgenote Noella baat reeds 21 jaar frituur "t'Krokantje" uit in Haasdonk.
Ik ben steeds op sportief vlak actief geweest, eerst als speler van Red Star Haasdonk en Gerda St-Niklaas, later als wedstrijdloper met Freddy Caluwé, René Cool en Luc Roggeman bij de KLP uit Kruibeke.
Doorheen deze sporten door heb ik steeds met de koersfiets gereden, af en toe eens een wedstrijd rijden was mijn motivatie om steeds wat kilometers te trainen.
Ik hoef dan ook niet te vertellen dat nu ook een van mijn motivaties naar Compostela fietsen gepakt en gezakt is, het avontuur tegemoet.
Samen met Geert, Roger en Theo gaan we er een prachtige fietstocht van maken
We zullen onderweg het wel en wee samen beleven, het verdelen van taken, het overleggen met elkaar, de uitdagingen aangaan, en... misschien al eens pech hebben.
Uit onze besprekingen is gebleken dat het hoofddoel vooral is, genieten van alle dingen die onze tocht in petto heeft op een rustig tempo, dat dit zich ook zal vertalen in een echte vriendschapsband daar ben ik al van overtuigd.
