Dag 9 - maandag 14 mei - Sainte-Catherine-De Feirbois - Poitiers - 92,8 km

Om 6.30 u. bed uit met een heel goed gevoel, alle vier komen we heel goed uitgeslapen aan het ontbijt. Wat een locatie, dat hadden we niet durven dromen. Twee mannen runnen deze b&b en we zijn echt in de watten gelegd. Deze morgen schijnt de zon in al zijn glorie, één groot detail, er is geen wind, en na de gebruikelijke inkopen beginnen onze wielen te rollen, steeds verder weg van jullie, maar geloof ons we komen zeker terug. Onderweg komen de verhalen uit onze jeugd naar boven. Blijkt dat Geert alleen niet in de Chiro is geweest, ik zet de toon met het lied "Onze bruine vendels marcheren" gevolgd door " O Heer d'avond is...." enz. Ook over onze kampen wordt vertelt en komt alles terug naar boven. We beleven weer opeens onze jeugd, Kemzeke, Oelegem en nog zovele andere kampplaatsen flitsen door mijn hoofd. Ook Geert haalt verhalen uit zijn jeugd naar boven. De kilometers schieten onder ons door, en voor we het weten zijn we in Chatellerault, daar halen we onze zoveelste stempel. Na ons middageten wordt ons parcours pittiger, deze morgen was het relatief vlak, maar nu zijn er weer pittige stukken bij. Ook af en toe liggen er wijnvelden  op onze weg. Wat we onderweg ook meer en meer tegenkomen zijn prachtige kastelen. Rond vier uur komen we aan in Poitiers, een prachtige stad, die we zeker morgen gaan bezoeken. Onze stempel hebben we al op zak en via de toeristische dienst trekken we naar een jeugdherberg enkele kilometers buiten de stad. De kamer is proper en met stapelbedden en we kunnen er ook genieten van avondeten en ontbijt. Het weer was prachtig, echt een heel mooie dag, we hebben ook voor het eerst iemand ontmoet uit Vlaanderen, iemand uit de beurt van Genk, een echte spraakwaterval en alleen op pad.